Het is onvoorstelbaar lastig om gepaste hulp te vinden in Nederland.

Alhoewel de cijfers ons vertellen dat er twee keer zoveel hoarders zijn dan mensen met Alzheimer, zijn er nog bar weinig specialisten waar een beroep op gedaan kan worden.

De levensloopcoaches signaleren wel gevallen van hoarding, maar kunnen en mogen niet meer dan hun cliënt proberen te motiveren in de aanpak van dit probleem.

Wanneer familieleden of vrienden signaleren dat er een grensoverschrijdende situatie is ontstaan, betekent dat de grens die zij zelf stellen; niet die van de hoarder.

Vaak worden goedbedoelde adviezen ervaren als bemoeizuchtige kritiek en de schaamte die per definitie al een rol speelt zal alleen maar toenemen.

Bovendien is er al een emotionele relatie tussen de hoarder en de aanbieder waar de hoarder handig gebruik van zal maken. Dit is hij of zij immers al zo lang gewend en het is voor de aanbieder zeer moeilijk een bestaand patroon te doorbreken. 

Wanneer de aanbieder zeer standvastig is, zich verdiept in de materie, zich zal kunnen verplaatsen in het denkpatroon en de emotie van de hoarder EN heel veel geduld kan opbrengen, is er een zekere kans van slagen.

Het is evenwel raadzaam zich goed te laten voorlichten dan wel bijstaan door een geschikte coach.

De aanbieder kan eventueel gebruik maken van het 

Een hoarder zal zichzelf niet snel een hoarder vinden.

Ontkenning is immers al jaren een schijnwerkelijkheid.

Eerder zal een gebeurtenis (een ongedierte-plaag, klachten van buren, ziekenhuisopname) de hoarder dwingen de realiteit onder ogen te zien.

Er zijn zelfhulpgroepen op bijvoorbeeld Facebook die motiverend kunnen werken om zelfstandig een start te maken en om door te gaan.

Internationaal is een groep erg actief: 'Hoarding/Cluttering Support Group'

In Nederland is onze eigen groep: 'Hoarding Verzameldwang' net gestart.

*WAAR GEBEURD: Verhalen van en over hoarders*